No vart lengselen etter fjellet for stor. I går fylte me bilen og dura oppover te Vang. Her har riktig nok mildver, regn og sterk vind lagt ein betydleg dempar på skiføret, men eg og Lano fekk uss ein tur oppover Heensfjellet frå morgon av medan Elisabeth og Luke vart at heime for å jobbe med masteroppgåva som snart skal leverast inn.
Vinden var litt i surate laget, slik at det freista ikkji all verda å prioritera fotopauser. Men kva er vel meir herlegt inn ein hund med ører og lepper som ristar av seg vind og blest?
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar