Topptur - vinjerock

Vinerock er ein rockefestival som føregår ved Jotunheimens forgård her i Vang. Dette er på ein måte "hjartebarnet" til alle vangsjeldningar og dei fleste bidreg på ein eller anna måte. Mitt bidrag i dei fem åra festivalen har halde på, har vøre å vera festivalfotograf. 

I år vart eg sendt ut for å dekke to toppturar, Uranostind (2157 moh) og Austre Torfinnstind (2119 moh), som er nokre av aktivitetane ein kan få med seg på Vinjerock.

Uranostinden var desverre avbrote undervegs, hovudsakleg på grunn av tåke, men trur dei fleste turdeltakarane var såpass blaute at det i grunn var ei grei avgjerdsle. For når fjellføraren vart usikker på kvar me var hen oppå breen, var det like greit å snu.

Stemningsrapporten frå breen rett før me snudde

Turen til Austre Torfinnstind gjekk derimot i mykje betre vér og toppen vart nådd!! Dette var ein forholdsvis luftig tur med mykje klyving/klatring og der lårmusklaturen verkeleg fekk køyrt seg! Turen byrjar på 1060 moh ved fjellvatnet bygdin og går nestne 1100 høgdemeter rett opp til toppen. Ein vinn høgde meter forholdsvis fort når det er så bratt - men mjølkesyra var ikkje langt unna, verken på tur opp eller ned. 

Klyving forbi eit kritisk punkt ganske tidleg i renna me forflytta oss opp over i.

Når ein går opp ei renne med mykje laus stein og forflytninga tiltider skjer ved klyving/lausklatring på små hyller kan det til tider bli svært krevjande å vera fotograf med innslag av høgdeskrekk... Men eg fekk no høkla meg både opp og ned, og det var ein kjempeflott topp med solid utsikt! 

Her gjeld det å halde tunga rett i munnen når ein går/kryp oppover.

Fornøyd gjeng på toppen!

Tilbake frå feltarbeid

No har eg endelig ferie etter tre veker i felt på vegetasjonskartlegging i Nord-Østerdalen. Det har ikkji vorte mykje oppdateringar, men mykje bilete. Meir hadde det nok vorte om eg hadde prioritert å bære med meg fotoutstyret kvar dag. Men når ein skal vera ute å gå 10 - 12 timar om, er det fort å nedprioritera fotoutstyret, til fordel for ein lettare ryggsekk. Men har uansett fått mange gode opplevingar å sjå tilbake på. Med alt i frå funn av ulvekadaver til funn av den vesle planta dvergtettegras.. Kveldens bilete er frå ei av dei artigaste opplevingane i løpet av denne tre-vekers perioda - sjølv om det eigentleg starta med at eg nok ein gong hadde uflaks

Dette føregjekk ein søndagskveld, og kvelden i førvegen hadde eg vore på seterfest i Vingelen. Som i alle festlege lag var det nok av både god mat og godt drikke som vart sett pris på til lang utpå morgonkvisten. Med søndagen som ein av tidenes (etter mitt skjønn) varmaste og lengste dagar såg eg verkeleg fram til å koma tilbake til setra me budde på opp i Høstdalen (Alvdal)  for å få slappa av og prøvd å restituere meg til nok ei veke med kartlegging. 
Når kveldingen så kom, og eg hadde tøffa inn på tunet til setra me budde på låg ikkje nøkkelen på avtalt plass. Typisk! Tenkte eg. Lettere sletin og småirritert ringte eg dei andre karane, som var på tur oppover igjen får Ås, der eg fekk bekrefta av nøkkelen hadde vorte med nedover til Ås før helga.  Men, dei var her om ein tre timers tid... "Flott".

Etter vel 2,5 times venting i bilen, når både pondus og aviser var lest ut og floraen var bladd gjennom nokre gonger, vart eg plutseleg var ei jordugla som flaksa forbi, over jordet, nedanfor bilen der eg sat å kjeda meg. Sannelig var den på jakt, og sirkla rundt på jordet nedanfor meg. Fleirfoldige runder.

Då var det berre for meg å hive meg rundt, finne fram kamerautstyret og parkere bilen i jordekanten og håpe på at ugla skulle kome tilbake frå redet/ungane etter ei vellukka jakt. Og etterkvart kom ugla som bestilt den.
Den sirkla over jordet i framkant av meg, og kom fleire gonger rett over bilen (berre 10m i frå!). Dette var verkeleg moro!! Det er mange, mange år sidan sist eg såg jordugle - og eg hadde heller aldri i mitt liv sett den så godt før! Morro!

Tiltross for at eg var båden segin og trøyt og i tilegg temmleg bitter for at eg måtte sita i bilen å vent, var dette fort gløymt når ugla gjorde sitt inntog rett utanfor bilen. Plutseleg gjekk dette frå å vera ein av dei kjipaste, til ein av dei mest minnerike kveldene på lenge.